Twee jaar geleden sprak ik Marije bij wijkteam Muziekwijk. Zij kwam toen bij het wijkteam met een vraag…Door bezuinigingen op thuiszorg en huishoudelijke hulp kreeg zij, aan een rolstoel gebonden, het steeds moeilijker. Wijkwerker Lara van wijkteam Muziekwijk ging met de vraag van Marije aan de slag. Tijdens de gesprekken bleek dat Marije heel creatief is, op scholen voorleest en zelf een kinderboek wilde schrijven. Nu, twee jaar later ontmoet ik Marije bij boekhandel Stumpel in Almere Stad tijdens de signeersessie van haar eerste zelf geschreven en uitgegeven kinderboek, “Eefje en de blauwe kamer”. Terwijl we zitten te praten komt heel toevallig burgemeester Weerwind de winkel in. Hij heeft Marije twee jaar geleden ook gesproken en herkent haar nog. Na een kort gesprekje koopt hij als eerste een exemplaar van haar boek.

Hoe ben je op het idee gekomen voor je boek?

“Ik was op Curaçao voor vakantie en ik zag daar een documentaire over blauwe kamers in de Caraïbische wateren. Vervolgens ging ik naar bed en de volgende ochtend werd ik wakker met een verhaal in mijn hoofd. Dat ‘ruwe’ verhaal heb ik meteen op papier gezet en later ben ik er aan gaan schaven. Al met al best een hele klus. Ik type met mijn linker middelvinger op mijn telefoon of Ipad en zo kwam het verhaal tot stand. Ik was weken aan het schrijven, samen met mijn oma van 85 jaar. Zij is lerares Nederlands geweest en heeft tot aan het laatste woord geholpen met de zinsbouw en grammatica. Toch was het nog heel moeilijk om de interpunctie goed te krijgen. Telkens wanneer ik mijn verhaal bij de uitgever aanbood, kreeg ik een opmerking over de interpunctie. Ik zal heel eerlijk zijn…in het begin moest ik zelfs opzoeken wat dat nou precies betekende. Maar uiteindelijk is het allemaal gelukt en ik ben er zelf ook wel ontzettend trots op!”.

Wie heeft de tekeningen gemaakt?

“Ja, dat is ook een leuk verhaal. Halverwege het verhaal kwam ik in gesprek met iemand van de thuiszorg die mij thuis helpt en zij vertelde me over een studiegenoot die zelf ook boeken schrijft en illustreert. Ik heb haar toen opgezocht op facebook en zo zijn we met elkaar in contact gekomen. Wenke vond het direct een heel leuk idee en wilde graag meewerken. Zij woont in Duitsland en we hebben alleen maar via facebook contact gehad. Het is wel heel bijzonder dat er dan zoiets moois uit voortkomt. Misschien wordt het boekje ook nog vertaald naar het Duits, maar daarvoor moeten we dan eerst een vertaler zoeken die dat leuk vindt om te doen.”

Hoe ben je hier bij Stumpel terecht gekomen?

“Eigenlijk gewoon proberen en volhouden. Zo werkt het met heel veel dingen. Mensen denken dat ik niet veel kan omdat ik in een rolstoel zit, maar als je echt wilt kun je heel veel bereiken. En ik heb zoveel goede vrienden, familie en kennissen die me helpen. Om publiciteit voor mezelf te genereren heb ik flyers gemaakt en die heb ik op zoveel mogelijk plekken verspreid. Ik heb contact gezocht met kinderdagverblijven en scholen om mijn boek te promoten en via facebook heb ik heel veel berichtjes verspreid. Kijk, ik heb zelfs een stempel laten maken met mijn handtekening, dan kan ik in de boekjes vandaag zelf mijn handtekening zetten!”